ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Στο δοκίμιο αυτό έγινε αναφορά στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Φυσικά, η Ελλάδα πάντα παρήγαγε θαυμαστό πολιτισμό και είναι γεγονός ότι η αρχαία Ελλάδα αποτέλεσε το πρότυπο για τη νεότερη ιστορία. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός σημάδεψε τόσο πολύ την ελληνική και παγκόσμια ιστορία που μέχρι σήμερα παρουσιάζει εκφάνσεις του σε όλους τους τομείς του πολιτισμού, δηλαδή τα ήθη, τα έθιμα (βλ. καρναβάλι/θέατρο και διονυσιακή λατρεία), τις παραδόσεις, τη μουσική, τους χορούς, την τέχνη, την γραμματεία, την θρησκεία, την επιστήμη κτλ. Την μικρή Ελλάδα προσπάθησαν πολλοί επιθετικοί βαρβαρικοί λαοί να την υποδουλώσουν. Η Ελλάδα παρέμεινε ελεύθερη (όχι, όμως, η μισή Κύπρος). Εξάλλου, οι Έλληνες στην ανδρεία είναι σαν τους Σπαρτιάτες: πολεμούν μέχρι τέλους και νικούν εχθρούς με πολλαπλάσια δύναμη σε άνδρες και σε πολεμικά μέσα. Τελευταίο παράδειγμα ήταν το 1941, όταν ότι ένα μικρό ελληνικό νησί, η Κρήτη, με την αντίσταση που πρόβαλε στους Γερμανούς, καθυστέρησε την επίθεση του Χίτλερ στην Ρωσία και έτσι πρόλαβε τους Γερμανούς ο βαρύς ρωσικός χειμώνας. Αυτό το γεγονός έσωσε την ανθρωπότητα. Αμφιβάλλω αν οι νέοι εκτός Ελλάδος το διδάσκονται στο σχολείο τους.

Η αρχαία Ελλάδα τονίζεται και πάλι ότι επιβιώνει στην συνείδηση των αρχαίων Ελλήνων ως ιδέα, όχι φυσικά πλατωνική!!! Ο Καρλ Γιούνγκ (35) μίλησε για το συλλογικό ασυνείδητο. Είναι τα αρχέτυπα και αρχέγονα μοτίβα και παραστάσεις που εμφανίζονται από τα όνειρα, την σκέψη και την συμπεριφορά των ανθρώπων ως μονάδα, μέχρι τα ήθη τα έθιμα, τις παραδόσεις και γενικά τον πολιτισμό του έθνους. Οι παραστάσεις και τα μοτίβα αυτά ανάγονται στην μυθολογία, στην ιστορία και στην προϊστορία του κάθε λαού. Μάλιστα, τα αρχαιοελληνικά μοτίβα έχουν περάσει – σε κάποιο μικρό ποσοστό – και σε άλλους λαούς!!! Για παράδειγμα, το μοτίβο της νεράιδας σχετίζεται με την νύμφη της αρχαιοελληνικής μυθολογίας που ήταν γυναικεία θεότητα της φύσεως. Ομοίως και με τα ξωτικά της νεότερης ελληνικής λαϊκής παράδοσης.

Το μεγαλείο της Ελλάδος είναι ότι δεν διατήρησε μια τάση εσωστρέφειας, αλλά από τα αρχαία χρόνια είχε μεταδώσει τον πολιτισμό της – μεσώ των αποικιών της και του εμπορίου – παντού, ακόμα και στην Αμερική! Το ερώτημα είναι αν εκ του αποτελέσματος άξιζε η αρχαία Ελλάδα να δώσει τα φώτα της στους άλλους απολίτιστους και βαρβαρικούς λαούς. Μάλλον δεν άξιζε, αν δούμε την σημερινή υποβάθμιση που υφίσταται η Ελλάδα και την μη αναγνώρισή της από τις άλλες χώρες, ακόμα και το Μεξικό ή την Πολυνησία όπου βρέθηκαν γλωσσολογικές επιδράσεις. Η Ελλάδα, αντί για το ευχαριστώ, εισέπραξε τον φθόνο και την αδιαφορία των άλλων κρατών. Και όμως, το σύγγραμμα αυτό προσπαθεί ρομαντικά (επειδή ο συγγραφέας του, αν και απαισιόδοξος, είναι και… ρομαντικός) να τονίσει ότι η ανάγκη ενός νέου διαφωτισμού όλων των κρατών, με την επιστροφή στα αθάνατα ελληνικά αγαθά και ιδεώδη, είναι αναγκαίος για το πολιτιστικό τέλμα που έχει φθάσει η ανθρωπότητα.

Βέβαια, θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι η ανάγκη αυτή δεν αφορά τα εύπορα κράτη που δεν έχουν ζήσει πολέμους και καταστροφές. Και όμως, όταν γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος ή επέλθουν τεράστιες οικολογικές καταστροφές, τότε θα είναι πολύ αργά για να προσανατολιστούν στα ελληνικά ιδανικά... Δυστυχώς, ο ελληνικός πολιτισμός μπορεί να εκπολιτίσει και να εξημερώσει τα ήθη, ποτέ όμως δεν κατάφερε να μεταδώσει τα φώτα του στους βαρβαρικούς λαούς. Σήμερα, τέτοιοι λαοί υπάρχουν ουκ ολίγοι και στην Δύση και στην Ανατολή. Ίσως η καταστροφή του κόσμου και ο αφανισμός του ανθρωπίνου γένους από πόλεμο ή από την καταστροφή του περιβάλλοντος, να δώσει ένα τέλος στην σαπίλα του καιρού μας. Όμως, και πάλι θα ξαναδημιουργηθεί – σαν τον Φοίνικα (78) – από τις στάχτες του το ανθρώπινο γένος. Το ερώτημα είναι αν θα υπάρχουν κάποιοι αντίστοιχοι με τους Έλληνες για να εμποδίσουν την επόμενη καταστροφή της ανθρώπινης φυλής. Μάλλον όχι. Φαίνεται ότι ο κύκλος καταστροφής και αναγέννησης θα συνεχίζεται...