ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΦΘΟΝΕΡΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΑ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΦΘΟΝΕΡΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΑ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

Τη Μεγάλη Ιδέα των Αλβανών για κατάκτηση όλων των Βαλκανίων έχουν και τα Σκόπια που χρησιμοποιούν το ελληνικό σύμβολο του άστρου της Βεργίνας στη σημαία τους, βαφτίζουν το όνομά τους σε Μακεδονία – που είναι ελληνική περιοχή – και προπαγανδίζουν τους νέους της χώρας τους ότι είναι δήθεν Μακεδόνες, δηλαδή Έλληνες! Μάλιστα, οι Σκοπιανοί έχουν σχεδιάσει σε κάποιους χάρτες την χώρα τους να επεκτείνεται σχεδόν ως την Αθήνα! Και όμως το άστρο της Βεργίνας στόλιζε την λάρνακα (κάτι σαν κιβώτιο) που περιείχε τα οστά του Μακεδόνα βασιλιά Φίλιππου του Β΄(8) – πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου (7), μαζί με ένα θαυμάσιο χρυσό στεφάνι βελανιδιάς. Αυτά βρέθηκαν στον ασύλητο τάφο του βασιλιά Φιλίππου του Β΄ στο βυζαντινό χωριό Παλατίτσια, κοντά στην Βέροια – σε τεραστία απόσταση από τα Σκόπια. Οι ανασκαφές έγιναν στην αρχαία πόλη Αιγές, που ήταν η πρώτη πρωτεύουσα και βασιλική νεκρόπολη των αρχαίων Μακεδόνων. Αργότερα, ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αρχέλαος (413 – 399 π.Χ.) μετέφερε την πρωτεύουσα του μακεδονικού κράτους στην Πέλλα (91).

Τον Σεπτέμβριο του 1977 ο καθηγητής του Αριστοτελείου πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, Μανόλης Ανδρόνικος με την αρχαιολογική του ομάδα, ανακάλυψε τέσσερις τάφους. Ο ένας ήταν κατεστραμμένος, ενώ οι άλλοι – μεταξύ των οποίων του Φίλιππου – ήταν ασύλητοι, με ανεκτίμητα ευρήματα. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του 20ου αιώνα, παρόλο που από φθόνο (που όλες οι μεγάλες χώρες έχουν για την μικρή χώρα που λέγεται Ελλάδα) δεν προβλήθηκε όπως θα άξιζε από τα ξένα ΜΜΕ…Αν ο Ανδρόνικος ήταν Αμερικανός ή Βρετανός, ίσως να είχε την προβολή που του άξιζε… Ούτε ο Ελληνο – Ρώσος αρχαιολόγος Βίκτωρ Ιβάνοβιτς – Σαρηγιαννίδης δεν αναφέρεται στις διεθνείς εγκυκλοπαίδειες (τουλάχιστον σε αυτές που έψαξε ο γράφων). Και όμως, ανακάλυψε μινωική (αρχαία κρητική) και ελληνιστική (του Μεγάλου Αλεξάνδρου) επίδραση στο Αφγανιστάν και σε άλλες Ασιατικές χώρες!

Μιας και έγινε αναφορά στα Σκόπια, αξίζει να σημειωθεί ότι στην αρχαιότητα αντιστοιχούσε, περίπου, στην ``Παιονία΄΄ που ήταν περιοχή πιο πάνω από τη Μακεδονία και κατοικείτο από βαρβαρικούς λαούς (όπως και η Αλβανία – τότε Ιλλυρία με τους Ταυλάντιους) που επιτίθοντο στη Μακεδονία. Μάλιστα, οι Παίονες ήταν σύμμαχοι των Τρώων κατά τον τρωικό πόλεμο (μέσα 13ου αιώνα π.Χ.). Άρα, οι Σκοπιανοί δεν έχουν καμία σχέση με την Μακεδονία και τους Μακεδόνες!!! Η Παιονία στα χρόνια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επεκτάθηκε και μετονομάστηκε σε Παννονία που περιελάμβανε τα σημερινά κράτη: Σκόπια, Σερβία, Κροατία, Ρουμανία και Ουγγαρία. Οι Σκοπιανοί είναι τόσο ανιστόρητοι που τουλάχιστον θα έπρεπε να το ήξεραν αυτό και να αποκαλούσαν τη μικρή τους χώρα (που φθονεί την Ελλάδα) για παράδειγμα Παιονία ή Παννονία! Οι Σκοπιανοί έχουν μπερδέψει την βαλκανική χερσόνησο με τη Μακεδονία. Είναι λαός που δεν έχει την θαυμαστή ιστορία των Ελλήνων και από φθόνο προσπαθεί να προσεταιριστεί μέρος από αυτήν. Σε λίγο θα αποκαλέσουν και τον Μέγα Αλέξανδρο Σκοπιανό!!!

Αν και οι Μακεδόνες βασιλιάδες Φίλιππος (8) και Αλέξανδρος (7) είχαν την Ελλάδα υποτελή και συμπεριφέρθηκαν ως ηγεμόνες της χώρας, η Μακεδονία ήταν ελληνική και αυτό φαίνεται από τον πολιτισμό της (γλώσσα, γραφή, ταφικά έθιμα, κτερίσματα, κοσμήματα, και άλλα στοιχεία). Οι Πελασγοί, που ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της Ελλάδος, ήλθαν στα τέλη της 3ης χιλιετίας π.Χ. και κυριάρχησαν στην Θεσσαλία, στην Δυτική Μακεδονία, στην Πίνδο και στην Κεντρική Ελλάδα. Σημασία έχει ότι κατοίκησαν την Δυτική Μακεδονία και την Πίνδο (η οροσειρά αυτή αρχίζει από την Αλβανία).

Πριν έγινε αναφορά στους Παίονες, αλλά ο λαός αυτός μάλλον ήταν ελληνική φυλή. Υπήρχαν, επίσης, ελληνικές φυλές στις ευρύτερες περιοχές της Ηπείρου, της Μακεδονίας, της Θράκης και των παραλίων (και ίσως και της ενδοχώρας) της Μ. Ασίας. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως η Μακεδονία κατοικείτο από Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων. Παρά ταύτα, σήμερα όλες οι χώρες – από φθόνο προς την Ελλάδα και από ιστορική άγνοια – αποκαλούν τα Σκόπια ``Μακεδονία΄΄, αφού πρωτύτερα έσπευσαν να τα αναγνωρίσουν με αυτό το όνομα. Το ερώτημα είναι αν η Κούβα άλλαζε το όνομά της σε Καλιφόρνια, πώς θα αντιδρούσαν οι ΗΠΑ; Αν η Ιρλανδία αποφάσιζε να αλλάξει το όνομά της σε Σκοτία, πώς θα αντιδρούσε η Αγγλία; Οι ΗΠΑ δεν άσκησαν καμία πίεση στα Σκόπια, το προτεκτοράτο που αυτές δημιούργησαν, να περιορίσουν τον παράλογο εθνικισμό τους. Γενικά, οι επεμβάσεις των ΗΠΑ στα άλλα κράτη (στα Σκόπια με την στήριξη του κρατιδίου τους) σχεδόν πάντα οδηγούν σε κλίμα αναταραχής ή πόλεμο, γεγονότα τα οποία εκμεταλλεύονται μετά ως ``εγγυήτρια΄΄ δύναμη.

Η Ελλάδα, δεδομένου ότι ένα φθονερό και χωρίς ιδιαίτερη ιστορία γειτονικό κράτος χρησιμοποιεί για όνομά του ελληνική περιοχή και για σύμβολά του αντίστοιχα ελληνικά, θα μπορούσε να απαγορεύσει την είσοδο Σκοπιανών εμπόρων στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, αλλά ουδείς δεν πρόβαλε ποτέ τέτοιο αίτημα. Οι Έλληνες έχουν ήδη απεμπολήσει το άστρο της Βεργίνας, διαφορετικά θα ξεσήκωναν τον κόσμο με τις αντιδράσεις τους.

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως ακόμα και στα Σκόπια έχουν βρεθεί αρχαιοελληνικά ευρήματα (θέατρα, επιγραφές και άλλα), γεγονός που επιβεβαιώνει ότι οι Παίονες ήταν ελληνική φυλή, άρα και τα Σκόπια ελληνικά, παρόλο που αργότερα τα κατοίκησαν οι  Σλάβοι! Η σχιζοφρένεια με την ονομασία Μακεδονία στα Σκόπια ξεκίνησε από τον κομμουνιστή ηγέτη Τίτο (μάλιστα το 1948 ο Τίτο ήλθε σε ρήξη με τον Στάλιν) ο οποίος το 1944 ίδρυσε την δημοκρατία της Μακεδονίας και ενίσχυσε τον εθνικισμό, ως αντίβαρο στην βουλγαρική επιρροή (και οι Βούλγαροι ήθελαν και θέλουν να κατακτήσουν τα Βαλκάνια όπως οι Αλβανοί, οι Σκοπιανοί – και γενικά οι Γιουγκοσλάβοι). Τα Σκόπια ακόμα και η υποτιθέμενη αδελφή της Ελλάδος, η Ρωσία, τα αναγνώρισε ως Μακεδονία. Σήμερα τα Σκόπια τα στηρίζουν οι ΗΠΑ και η Τουρκία, για να αποσταθεροποιήσουν την περιοχή, χρησιμοποιώντας τις μουσουλμανικές μειονότητες που δυστυχώς υπάρχουν και στην Ελλάδα (Θράκη).

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν και οι σχιζοφρενικές απόψεις που εξέφρασαν ορισμένοι Τούρκοι. Ο πρωθυπουργός και μετέπειτα πρόεδρος της Τουρκίας, Τουρκγούτ Οζάλ (1927 – 1993) δήλωσε το 1986 ότι ο Όμηρος ήταν Τούρκος!!! Ο Όμηρος έζησε τον 8ο αιώνα π.Χ. στην Ιωνία, δηλαδή στα δυτικά παράλια της Μ. Ασίας που από τον 11ο αιώνα π.Χ. είχαν αποικηθεί από τους Έλληνες. Συγκεκριμένα ο Όμηρος γεννήθηκε στην Χίο ή στην Σμύρνη (αρχαιοελληνική αποικία) τον 8ο αιώνα π.Χ. Τον Αύγουστο του 2001 το τουρκικό Υπουργείο Υγείας δήλωσε ότι ο πρώτος επιστήμων γιατρός της ανθρωπότητας, ο Έλληνας Ιπποκράτης, ήταν Τούρκος! Μάλιστα, είπαν ότι ήταν μαθητής κάποιου Τούρκου ιατρού ονόματι Ανάχαρση! Μάλλον εννοούσαν τον σοφό του 6ου αιώνα π.Χ. Ανάχαρση από τη Σκυθία (περιοχή βόρεια του Εύξεινου Πόντου) που ήταν μάλιστα υιός του βασιλιά των Σκυθών.

Οι Σκύθες ήταν περσικής καταγωγής και ουδεμία σχέση είχαν με τους Τούρκους. Στην πραγματικότητα ο Έλληνας Ιπποκράτης έζησε το διάστημα 460 – 377 π.Χ. στο νησί Κω του Αιγαίου στο οποίο είχε και την περίφημη ιατρική σχολή του. Άρα, χρονολογικά, είναι αδύνατον να ήταν μαθητής του Ανάχαρση! Οι Τούρκοι είπαν ότι ακόμα και οι Πελασγοί (ονομασία για τους Έλληνες πριν το 2000 π.Χ.) ήταν πρόγονοί τους!

Οι Οθωμανοί δεν υπήρχαν καν τον καιρό που έζησαν ο Όμηρος, ο Ιπποκράτης και γενικά όλοι οι σημαντικοί Έλληνες. Δεν υπήρχαν στα ελληνικά εδάφη, μέχρι την Βυζαντινή εποχή. Οι Τούρκοι εισέβαλαν στο Βυζάντιο με την άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1453 μ.Χ.. Για όσους δεν γνωρίζουν ιστορία, οι Οθωμανοί (οι Τούρκοι δηλαδή) – ως επιθετική ασιατική φυλή – ήλθαν το 1300 μ.Χ. και κυρίευσαν τα Βαλκάνια, την Ουγγαρία, την Αλγερία, το Κουρδιστάν, την Περσία, την Υεμένη, την Αίγυπτο, την Κύπρο, την Λιβύη, την Ουγγαρία και την Τυνησία. Αργότερα, στις αρχές του 20ο αιώνα, οι Τούρκοι προχώρησαν στην γενοκτονία των Αρμενίων, των Ποντίων (τους Ποντίους τους εξεδίωξαν στην πρώην Ε. Σ. Σ. Δ, αλλά και από εκεί ο Στάλιν τους εξεδίωξε) και στα τέλη του 20ου αιώνα των Κούρδων. Οι περισσότεροι αναγνώστες θα έχουν δει την φωτογραφία των Τούρκων στρατιωτών που στέκονται περήφανοι μπροστά σε κομμένα κεφάλια Κούρδων μαχητών για την ελευθερία τους, σκηνή που θυμίζει κυνηγό σε σαφάρι που επιδεικνύει τα κομμένα κεφάλια αγρίων ζώων, δίκην τροπαίων. Επίσης, χιλιάδες ήταν οι νεκροί Έλληνες από τους Τούρκους στην επανάσταση του 1821 εναντίον του τουρκικού ζυγού και αργότερα στους βαλκανικούς πολέμους, καθώς και στην σφαγή της Σμύρνης το 1922 (τότε κρέμασαν ακόμα και τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο) την οποία είχαν ανακαταλάβει οι Έλληνες από τους Τούρκους, μαζί με τις άλλες παραλιακές πόλεις της Μ. Ασίας και την Κωνσταντινούπολη, περιοχές που ανήκαν από αρχαιοτάτων χρόνων στην Ελλάδα και σήμερα, δυστυχώς, είναι ακόμα στα χέρια των Τούρκων.

Το έγκλημα που έκαναν οι Τούρκοι κατά την ελληνική επανάσταση ήταν ότι απήγαγαν μικρά αγόρια Ελλήνων, τα εξισλάμιζαν και όταν ενηλικιώνονταν τα έστελναν στην πρώτη γραμμή, σε ειδικό στρατιωτικό σώμα, για να σκοτώνουν τους Έλληνες… Ήταν οι περιβόητοι γενίτσαροι. Σήμερα η Τουρκία έχει έκταση 780576 τ. χλμ. και όμως εποφθαλμιά περιοχές του Αιγαίου στην Ελλάδα, το βόρειο Ιράκ και πολλά άλλα εδάφη στην Μέση Ανατολή. Η Ελλάδα έχει μόλις 131957 τ. χλμ. έκταση. Εντούτοις, την εποφθαλμιούν οι γειτονικές της χώρες (Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια και μην ξεχνάμε και την Βουλγαρία). Η Τουρκία μαζί με τις ΗΠΑ, είναι τα μοναδικά κράτη στη γη που είναι απολύτως στρατοκρατούμενα και στα οποία ουσιαστικά οι στρατηγοί κυβερνούν. Η Τουρκία έχει τεράστια στρατιωτική δύναμη, τη στιγμή που η πλειοψηφία του πληθυσμού της είναι κάτω από το όριο της φτώχιας. Επίσης, σε κάθε πολεμική επιχείρηση των ΗΠΑ προσφέρθηκε και προσφέρεται να διαθέσει τις βάσεις της.

Οι σχιζοειδείς αναφορές των Σκοπίων και της Τουρκίας δείχνουν τον φθόνο τους για την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό. Από φθόνο οι περισσότεροι κάτοικοι του πλανήτη που γνωρίζουν έστω και λίγη ιστορία, θα προτιμούσαν να μην ακούν την λέξη Ελλάδα. Και όμως, η Ελλάδα μετέδωσε τον πολιτισμό της άμεσα στην Ευρώπη, την Βόρειο Αφρική, την Αμερική (υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα και άλλα που έχουν αποκρυφτεί) και την νοτιοδυτική Ασία – μέχρι τις Ινδίες!!! Πόσοι μουσουλμανικοί λαοί γνωρίζουν ότι πάρα πολλά στοιχεία του πολιτισμού τους (γλώσσα, τέχνη, παραδόσεις, έθιμα, θέσεις του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη σε κάποιες απόψεις της θρησκείας) εμπεριέχουν ελληνική επίδραση; Πόσοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί γνωρίζουν το ίδιο; Πόσοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο ελληνικός αποικισμός σε όλη σχεδόν τη γη και η εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου που εκπολίτισε την νοτιοδυτική Ασίας και την Αίγυπτο, επηρέασαν για πάντα τους λαούς;

Πόσοι γνωρίζουν ότι ο ρωμαϊκός ``πολιτισμός΄΄ στον οποίο βασίζονται τα πάντα σήμερα (αμερικανικός ιμπεριαλισμός, φιληδονία, θεάματα στα ΜΜΕ, γραφειοκρατία, τέχνη, δικαστικό σύστημα και νόμοι) αντέγραψε – έστω και κακέκτυπα – τον ελληνικό πολιτισμό; Τελικά, εκ του αποτελέσματος, ήταν τεράστιο λάθος που οι Έλληνες μετέδωσαν τον πολιτισμό τους στους άλλους λαούς, την στιγμή που αυτό δεν αναγνωρίστηκε από κανέναν λαό και σήμερα η Ελλάδα με τους ανθέλληνες, στην πλειοψηφία τους (κατά την άποψη του γράφοντος), πολιτικούς της έχει ξεπουλήσει τον πολιτισμό της. Ακόμα και οι δήθεν φιλέλληνες Γάλλοι πιστεύουν ότι η σύγχρονη Ελλάδα δεν έχει σχέση με την αρχαία Ελλάδα. Τουλάχιστον δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι αποτελεί ιστορική συνέχεια; Δεν μπορούν να μελετήσουν κείμενα Ελλήνων λαογράφων, εθνολόγων, γλωσσολόγων, αρχαιολόγων, βυζαντινολόγων, ιστορικών, φιλοσόφων και άλλων επιστημόνων;

Ο φθόνος προς την Ελλάδα περισσεύει… Όλοι αυτοί οι κλασσικιστές και σαχλαμαριστές των πανεπιστημίων άλλων χωρών που βάζουν μια γραμμή ανάμεσα στην σημερινή και στην αρχαία Ελλάδα δεν γνωρίζουν ότι οι λιτανείες της ελληνικής εκκλησίας (αλλά και της καθολικής εκκλησίας) και η περιφορά του επιταφίου σήμερα, ανάγονται στην πομπή των Ελευσινίων μυστηρίων στην αρχαία Ελλάδα; Δεν συνειδητοποιούν ότι το καρναβάλι και το θέατρο το ξεκίνησαν πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες με την εορτή των Διονυσίων; Δεν καταλαβαίνουν ότι τα πρόσφορα που δίδουν στην Ελλάδα οι γυναίκες στην εκκλησία για να τα ευλογήσει, ανάγονται στις προσφορές των αρχαίων Ελλήνων προς τους νεκρούς; Δεν καταλαβαίνουν πως όταν ο ιερέας στην Ελλάδα ρίχνει λάδι και κρασί στον τάφο του νεκρού στην κηδεία του, αυτό σχετίζεται με αντίστοιχες σπονδές (52) των αρχαίων Ελλήνων; Δεν καταλαβαίνουν ότι ακόμα και τα τραπέζια των μνημόσυνων ή των κηδειών γίνονταν και στην αρχαία Ελλάδα; Δεν καταλαβαίνουν ότι τα κεριά και τα καντήλια στις εκκλησίες, καθώς και το καντήλι στα σπίτια ανάγονται στην ιερά εστία των αρχαιοελληνικών ναών και οικιών και στην αρχαιοελληνική θεά Εστία (77); Δεν καταλαβαίνουν πως τα αρχαία ορφικά και Ελευσίνια μυστήρια και η αρχαιοελληνική φιλοσοφία (Πλάτων, Σωκράτης, Αριστοτέλης, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Ζήνων από το Κίτιον και άλλοι) έδωσαν στοιχεία που αντέγραψαν οι θρησκείες (χριστιανισμός, μουσουλμανισμός, ινδουισμός, ιουδαϊσμός, βουδισμός και άλλες);

Δεν καταλαβαίνουν οι ``μελετητές΄΄ πως δεν είναι τυχαίο πως πάνω σε αρχαιοελληνικούς ναούς χτίσθηκαν αργότερα χριστιανικοί: βυζαντινή (5ος αιώνας π.Χ.) και μετά καθολική εκκλησία (Φράγκοι, 1205) και μετά τζαμί (1458, Τούρκοι) στον Παρθενώνα, ναός της Παναγίας στην Τήνο, στην περιοχή της μάχης του Μαραθώνα (490 π.Χ.) – μεταξύ Ελλήνων (10000 Αθηναίοι και 1000 Πλαταιείς οπλίτες) και των χιλιάδων Περσών και των άλλων βαρβάρων συμμάχων τους (φυσικά νίκησαν οι Έλληνες με το σχέδιο του Αθηναίου στρατηγού Μιλτιάδη που αραίωσε το κέντρο και ενίσχυσε τα άκρα της παράταξης των Ελλήνων και περικύκλωσε το περσικό κέντρο, σχέδιο το οποίο μιμήθηκαν αργότερα μεγάλοι στρατηγοί) – χτίστηκε το εκκλησάκι του αγίου Δημητρίου στην θέση που ήταν χτισμένο το ιερό του Ηρακλή (εκεί βρισκόταν το ελληνικό στρατηγείο) κ.ο.κ.

Δεν γνωρίζουν οι ``μελετητές΄΄ ότι οι πομπές στην κηδεία και στο γάμο (στο γάμο με πομπή αυτοκινήτων που κορνάρουν και το αυτοκίνητο των νιόπαντρων στολισμένο – πρώτο στην πομπή) ανάγονται στις αρχαίες ελληνικές πομπές, στις αντίστοιχες τελετές; Δεν γνωρίζουν ότι τα ``αναστενάρια΄΄ (πυροβασία σε κάρβουνα, στην εορτή του αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης) ανάγονται σε αντίστοιχες τελετές των αρχαίων Θρακών; Δεν συνειδητοποιούν ότι η νεοελληνική γλώσσα είναι μετεξέλιξη της αρχαίας ελληνικής που είναι μητέρα σχεδόν όλων των γλωσσών του πλανήτη; Δεν καταλαβαίνουν ότι η φιλοσοφία, η νοοτροπία και η ανδρεία των αρχαίων Ελλήνων έχει διατηρηθεί στην ελληνική φυλή; Δεν καταλαβαίνουν ότι η δημοκρατία και η ηθική γεννήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα και ότι η αναγέννηση (πολιτιστικό και κοινωνικό φαινόμενο του 14ου – 16ου αιώνα στην Δυτική Ευρώπη) και ο διαφωτισμός (ιδεολογικό κίνημα του 18ου αιώνα) αντέγραψαν την αρχαία Ελλάδα; Ακόμα και οι θρησκείες είναι προέκταση της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας. Μάλιστα, στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν φτερωτές θεότητες στη μυθολογία που αναπαριστάνονταν σε αγγειογραφίες και σε αγάλματα, και αργότερα ο χριστιανισμός τις αντέγραψε με τους αγγέλους! Φτερωτές θεότητες ήταν, για παράδειγμα, ο Μορφέας (100), ο Ύπνος, ο Θάνατος (99) και ο Έρωτας (υιός και ακόλουθος της Αφροδίτης).

Η αρχαία Ελλάδα επιβιώνει στον εγκέφαλο των σημερινών Ελλήνων με τον μηχανισμό του συλλογικού ασυνειδήτου που περιγράφει ο Καρλ Γιούνγκ (35). Πριν αναφέρθηκαν τα αναστενάρια. Αυτά είναι τελετουργίες που συναντώνται στα χωριά Λαγκαδάς της Θεσσαλονίκης και Αγία Ελένη Σερρών. Το έθιμο τελείται από τις 20 ως τις 23 Μάη. Το απίστευτο είναι πως συναντάται και σε άλλες θρησκείες όπως ο ισλαμισμός, ο βουδισμός και ο ινδουισμός! Γενικά, πολλά έθιμα και παραδόσεις ανάγονται στην αρχαία Ελλάδα όπως για παράδειγμα το καρναβάλι και τα Χριστούγεννα που σχετίζονται με παγανιστικές τελετουργίες (φωτιές) κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, στις 21 Δεκεμβρίου!!! Ακόμα και τα κάλαντα (των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων) από τα παιδιά, ανάγονται στο αρχαιοελληνικό έθιμο ``χελιδονίσματα΄΄ (από το αρχαιοελληνικό ρήμα ``χελιδονίζω΄΄ που προέρχεται από το ``χελιδόνιον΄΄, υποκοριστικό του αρχαίου ``χεληδών΄΄) που ήταν παιδικά τραγούδια για τα χελιδόνια της άνοιξης.

Επίσης, οι καλικάντζαροι και τα ξωτικά του δάσους ανάγονται σε αντίστοιχα ζωώδη πλάσματα της αρχαιοελληνικής μυθολογίας. Ομοίως και οι νεράιδες ανάγονται στις νύμφες της αρχαιοελληνικής μυθολογίας. Επιπρόσθετα, ο Χάροντας (97) ήταν αρχαιοελληνική μυθολογική οντότητα που μετέφερε, όπως και ο Ερμής ο ψυχοπομπός (98), τις ψυχές στον Κάτω Κόσμο. Κατά την αρχαιοελληνική μυθολογία ο Ύπνος και ο Θάνατος (99) ήταν μυθολογικά αδέλφια. Παρόμοια σύνδεση υπήρχε μεταξύ του θανάτου και των ονείρων που έστελνε στους ανθρώπους ο Μορφέας (100). Ο προστάτης των ονείρων ήταν ο Ερμής που πριν αναφέρθηκε ως ψυχοπομπός. Ο Σωκράτης αναφέρει στην ``Απολογία΄΄ πως ίσως ο θάνατος είναι ύπνος χωρίς όνειρα, αλλά αν δεν είναι, τότε πάλι – όπως και στη γη – θα δίδασκε τις ψυχές των νεκρών να έχουν γνώση της άγνοιάς τους και αυτογνωσία!!!

Σχετικά με τον ελληνικό πολιτισμό, δεν είναι τυχαίο που οι κάτοικοι στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας και της Σικελίας λένε ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων! Ούτε είναι τυχαίο πως κάτοικοι σε περιοχές της Ασίας, όπως οι η φυλή Καλλάς στο μακρινό Πακιστάν, υποστηρίζουν ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου (παρόλο που είναι μελαψοί)! Οι αγαπητοί κάτοικοι των παραπάνω περιοχών δεν φθονούν τους Έλληνες όπως πολλοί Άγγλοι (με τα οικτρά ανθελληνικά τους δημοσιεύματα σε βρετανικές φυλλάδες), Σκοπιανοί, Τούρκοι και Αμερικάνοι (οι τελευταίοι έχουν ιστορία μερικών αιώνων).

Οι Καλλάς και οι κάτοικοι των χωριών της Κάτω Ιταλίας και της Σικελίας που λένε ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, γαλουχήθηκαν με τα ιδανικά και τις αξίες του ελληνικού πολιτισμού και νιώθουν σαν Έλληνες. Μάλιστα, είναι πραγματικά πιο Έλληνες από ορισμένους αμερικανοποιημένους και καπιταλιστές Έλληνες της Ελλάδος και Έλληνες μετανάστες εκτός Ελλάδος. Οι Έλληνες μετανάστες του εξωτερικού έχουν συνήθως ως μόνο ενδιαφέρον να πλουτίσουν με διάφορα εστιατόρια ή άλλες επιχειρήσεις, αντί να διαβάσουν ιστορία και να μεταδώσουν στους άλλους λαούς τον αθάνατο ελληνικό πολιτισμό …Ακόμα και οι Έλληνες μεταπτυχιακοί φοιτητές ή ερευνητές στα πανεπιστήμια του εξωτερικού ασχολούνται συνήθως μόνον με την δουλειά τους…

Πολλοί απαίδευτοι – από το σύστημα – Έλληνες νομίζουν ότι Ελλάδα είναι χαβαλές, αμανέδες και οριεντάλ χοροί, σουβλάκι, μουσακάς και άλλες σαχλαμάρες. Αυτά είναι όλα τούρκικα κατάλοιπα. Την τριλογία, sun, sex and sea (ήλιος, σεξ και θάλασσα) περνάνε οι Έλληνες ως πολιτισμό τους στους τουρίστες… Δυστυχώς, οι Καλλάς στο… Πακιστάν και οι κάτοικοι των ελληνοφώνων χωριών της Κάτω Ιταλίας προσεγγίζουν περισσότερο τον πραγματικό ελληνικό πολιτισμό… Τουλάχιστον, οι λαοί αυτοί τιμούν πανάρχαιες αρχαιοελληνικές παραδόσεις, τη στιγμή που οι σύγχρονοι Έλληνες έχουν απεμπολήσει τις παραδόσεις τους, ενώ οι Έλληνες μετανάστες στην Αμερική και αλλού – δυστυχώς οι περισσότεροι – ενδιαφέρονται για τις σπουδές τους, την καριέρα τους και τις ``μπίζνες΄΄, χωρίς να προβάλλουν τον ελληνικό πολιτισμό τον οποίο άγνωστε αγνοούν. Πάντως, στην Ελλάδα η απεμπόληση των παραδόσεων και ο μιμητισμός ξένων προτύπων είναι καθαρά πολιτικό θέμα, μιας και το κράτος ευθύνεται για το απαράδεκτο σύστημα εκπαίδευσης, το κλίμα λαϊκισμού και την στροφή προς την Ευρώπη και την Αμερική, τους φίλους επιβήτορες της Ελλάδος που την κάνουν να αισθάνεται δήθεν ισχυρή! Χίλιες φορές καλύτερη η απομόνωση…

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Πολλοί μελετητές σέβονται και αναγνωρίζουν την άξια της αρχαίας Ελλάδος. Όμως, οι μη Έλληνες μελετητές ξεχνούν από φθόνο πως η Ελλάδα έχει, πέρα από την αρχαία, μεσαιωνική και νεότερη ιστορία. Ελάχιστοι ενδιαφέρονται για την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδος από τα χρόνια του Βυζαντίου. Έχουμε γεμίσει κλασσικιστες! Παράλληλα, έχουν ακουστεί από πολλούς ανόητους διάφορες αθλιότητες σχετικά με την αρχαία Ελλάδα. Όταν συζητούσα κάποτε με κάποιος Αμερικάνα καθηγήτρια φιλολογίας, ήμουν λίγο έντονος στα επιχειρήματα μου όπως οι περισσότεροι Έλληνες. Για να δικαιολογήσω την συμπεριφορά μου είπα την φράση: – ``Τhis is the Greek way΄΄(αυτός είναι ο ελληνικός τρόπος), εννοώντας την πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων να διαλέγονται με πάθος και συναισθηματισμό. Τότε αυτή μου είπε να μην χρησιμοποιώ την έκφραση ``the Greek way΄΄ γιατί σημαίνει πρωκτικό σεξ και αυτό το είχε μάθει στις ΗΠΑ! Το τρομερό ήταν ότι η καθηγήτρια ήταν Ελληνοαμερικανίδα που είχε σπουδάσει στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Το περιστατικό αυτό με κατέπληξε. Καταρχάς εγώ ήξερα το πρωκτικό σεξ στην αργκό ως ``το οθωμανικό΄΄!

Είναι γεγονός ότι πολλοί Έλληνες και μη, νομίζουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ομοφυλόφιλοι. Αυτό είναι ιστορικό λάθος. Στην αρχαία Ελλάδα ΟΛΟΙ οι αρχαίοι Έλληνες είχαν γυναίκα και παιδία, μιας και η οικογένεια ήταν ιερός θεσμός. Επίσης οι άνδρες πέρα από τις γυναίκες τους είχαν ερωτικές σχέσεις και με τις δούλες τους, καθώς και με τις εταίρες (πόρνες). Απλώς, η παρεξήγηση είναι ότι στην αρχαία Ελλάδα η σεξουαλική σχέση μεταξύ ανδρών ήταν κοινωνικά επιτρεπτή. Δηλαδή, η ίδια η κοινωνία επέτρεπε στους άνδρες την αμφιφυλοφιλία και όχι την ομοφυλοφιλία. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνδρες επιδίδονταν στην αμφιφυλοφιλία. Επειδή στο βιβλίο αυτό πρέπει να εξηγούνται τα αυτονόητα, για όσους δεν γνωρίζουν, η αμφιφυλοφιλία είναι η επιθυμία για σύναψη ερωτικών και σεξουαλικών σχέσεων με άτομα και των δυο φύλων. Στην αρχαία Ελλάδα δεν γίνονταν γάμοι μεταξύ ομοφυλόφιλων όπως σε πολλές χώρες σήμερα, ούτε υπήρχε θηλυπρέπεια που δείχνει ``ευνουχισμό΄΄ (βλ. Φρόιντ) από την οικογένεια και είναι σημερινό φαινόμενο. Απλώς, η σεξουαλική σχέση μεταξύ ανδρών στην αρχαία Ελλάδα ήταν κοινωνικά επιτρεπτή. Οι Άγγλοι ``μελετητές΄΄ που λένε αυτές τις απόψεις, καλύτερα να στραφούν προς την πατρίδα τους όπου η ομοφυλοφιλία οργιάζει. Σε ότι αφορά τους Αμερικανούς, μάλλον έχουν μπερδέψει τα ρωμαϊκά όργια και τον ρωμαϊκό σοδομισμό με τον αθάνατο ελληνικό πολιτισμό.

Ακόμα και τον διαβόητο και ευφυέστατο Αθηναίο πολιτικό Αλκιβιάδη (452 – 404 π.Χ.) πολλοί, ακόμα και απαίδευτοι Έλληνες, αποκαλούν ομοφυλόφιλο. Στην πραγματικότητα ήταν αμφιφυλόφιλος. Ο Πλάτων τον αναφέρει ως πρότυπο ανδρικού κάλλους. Η ιστορική αλήθεια είναι ότι ο Αλκιβιάδης το 415 π.Χ. αποστάτησε από τους Αθηναίους που για πολιτικούς λόγους ήθελαν το κεφάλι του, χρησιμοποιώντας χαλκευμένες κατηγόριες για ιεροσυλία – για τον αποκεφαλισμό των Ερμών (90) – που ήταν μάλλον προβοκάτσια. Έτσι, από τη Σικελία (ήταν εκεί ως στρατηγός σε πολεμική εκστρατεία) πήγε στη Σπάρτη. Εκεί, μετά από λίγο καιρό ήλθε σε προστριβή με τους Σπαρτιάτες, γιατί αποπλάνησε τη γυναίκα του …βασιλιά, Τιμαία, που αποδείχτηκε… άτιμη!!! Αυτό εξόργισε τον βασιλιά Άγιν τον Αρχιδάμου και το 412 π.Χ. ο Αλκιβιάδης ξαναγύρισε κακήν κακώς στην Αθήνα! Άλλοι ``μελετητές΄΄ (καλύτερα να μην τους χαρακτηρίσω) και συγκεκριμένα οι W. M. Clarke (58) και D. M. Halperin (59) υποστήριξαν ότι ο Αχιλλέας και ο Πάτροκλος είχαν ερωτική σχέση μεταξύ τους! Καταρχάς, έστω ας υποθέσουμε ότι είχαν; Και τι έγινε; Τόσος ρατσισμός υπάρχει εναντίον των ομοφυλόφιλων πια;

Κατά δεύτερον, ο Όμηρος αναφέρει ότι ο Αχιλλέας είχε σχέση με την Βρισηίδα, μια αιχμάλωτη από την Τροία. Μάλιστα, ήλθε για την ομορφιά της σε έντονη αντιπαράθεση με τον βασιλιά των Μυκηνών, Αγαμέμνονα, όταν αυτός του την πήρε! Επίσης, ο Αχιλλέας είχε και σύζυγο: την Δηιδάμεια (ήταν κόρη του βασιλιά της Σκύρου, Λυκομήδη). Από την άλλη, οι αγράμματοι και φθονεροί μελετητές δεν γνωρίζουν ότι και ο Αχιλλέας και ο Πάτροκλος ήταν μάλλον μυθολογικά πρόσωπα. Ο Φαίδρος στο ``Συμπόσιο΄΄ του Πλάτωνα αναφέρει εκτός των άλλων: – ``Ο (τραγωδός) Αισχύλος (στην χαμένη τραγωδία του ``Μυρμιδόνες΄΄ – επί τη ευκαιρία οι Μυρμιδόνες ήταν αρχαίος λαός της Θεσσαλίας που εξεστράτευσε, με τους Αχαιούς, εναντίον της Τροίας, με αρχηγό τον Αχιλλέα) λεει ανοησίες όταν ισχυρίζεται πως ο Αχιλλέας και ο Πάτροκλος ήταν εραστές.

Ακόμα και αν λανθασμένα πολλοί κατηγορούν τους αρχαίους Έλληνες για ομοφυλοφιλία, αυτό δείχνει ότι η σύγχρονη κοινωνία έχει ακόμα απίστευτο κόμπλεξ και απίστευτο ρατσισμό προς τους ομοφυλόφιλους. Δηλαδή, αν υποθετικά οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ομοφυλόφιλοι, θα σήμαινε τίποτα αυτό; Και γιατί πάντα η κοινωνία έχει μανία να κοροϊδεύει τους άνδρες ομοφυλόφιλους και σε κάθε γλώσσα υπάρχουν καμιά δεκαριά χυδαίες λέξεις για αυτούς, ενώ τις γυναίκες τις αποκαλούν απλώς λεσβίες, χωρίς να υπάρχει κάποια αντίστοιχη χυδαία λέξη; Γιατί, επίσης, κάποιος ομοφυλόφιλος σήμερα πρέπει δημόσια να δηλώσει την ομοφυλοφιλία του στην κοινωνία, για να γίνει αποδεκτή η ``ιδιαιτερότητά΄΄ του; Η απάντηση είναι ότι όλα τα παραπάνω δείχνουν ανδροκρατούμενη κοινωνία που αντιδρά σε κάθε απόκλιση. Οι δε γυναίκες – υποσυνείδητα – χαίρονται όταν ο άνδρας είναι ομοφυλόφιλος, εξαιτίας του ``φθόνου του πέους΄΄ (βλ. Φρόιντ) που έχουν καρφωμένο στον εγκέφαλό τους, από την παιδική τους ηλικία, μέχρι τον θάνατό τους. Οι φθονεροί ``μελετητές΄΄ που κατηγορούν τους Έλληνες θα ήταν πιο φρόνιμο να εστιάσουν στον σύγχρονο ρατσισμό εναντίον των ομοφυλόφιλων και την καταστροφή του θεσμού της οικογενείας που δημιουργεί τις αποκλίνουσες σεξουαλικές συμπεριφορές …

Ομοφυλοφιλία και γενικά σεξουαλική ελευθερία υπήρχε σε όλο τον αρχαίο κόσμο και σε όλα τα κράτη και συνεχίστηκε έως την εδραίωση του χριστιανισμού οπότε και το ιερατείο ξεκίνησε τον ``ευνουχισμό΄΄ (ως σεξουαλική καταπίεση) των μαζών με το να τους επιβάλλει έναν ψευδοπουριτανισμό και να τους κηρύσσει ανοησίες που ποτέ δεν είπε ο Χριστός, όπως για παράδειγμα ότι το διαζύγιο και ο αυνανισμός είναι αμαρτίες. Σε ό, τι αφορά το κάλλος του γυμνού σώματος που παρουσιάζεται χαρακτηριστικά στην αρχαιοελληνική τέχνη (ακόμα και όταν πολεμούσαν οι αρχαίοι Έλληνες απεικονίζονταν γυμνοί, αν και γνωρίζουμε πως, ως επί το πλείστον, φορούσαν πανοπλία) η εκκλησία (ως ιερατείο) απάντησε με την καταδίκη του γυμνού ως αμαρτία και εκπόρνευση. Πάλι, δηλαδή, απάντησε ``ευνουχιστικά΄΄!!!

Στο παρελθόν η καθολική εκκλησία (Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία) ευνούχιζε κυριολεκτικά κάποια αγόρια, για να συνεχίσουν να συμμετέχουν στις παιδικές χορωδίες ή να συμμετέχουν στις γυναικείες χορωδίες και μετά την εφηβεία τους. Η καθολική εκκλησία έδειξε απίστευτη υποκρισία με τα όργια των μοναχών και των καλογριών, την αρσενοκοιτία (ομοφυλοφιλία), τους κιναίδους και την παιδεραστία (σε μοναστήρια με νεαρούς δόκιμους και σε ορφανοτροφεία της εκκλησίας). Ακόμα και τον αυνανισμό η εκκλησία τον θεωρούσε – και τον θεωρεί ακόμα – αμαρτία,ενώ η καθολική εκκλησία δεν δέχεται το προφυλακτικό και το αντισυλληπτικό χάπι, τις σεξουαλικές στάσεις τύπου ``Κάμα – σούτρα΄΄ (δέχεται μόνον την ``ιεραποστολική΄΄ στάση για τεκνοποιία) και απορρίπτει την άμβλωση – όπως και όλες οι χριστιανικές εκκλησίες (δηλαδή αν μια κοπέλα βιαστεί και μείνει έγκυος δεν επιτρέπει την έκτρωση, ούτε επιτρέπει την έκτρωση σε ενδεχόμενο ένα παιδί να γεννηθεί με κάποια κληρονομική ασθένεια ή αν το έμβρυο έχει σωματική ατέλεια).

Αλλά τα όργια στην εκκλησία είναι μάλλον λιγότερα, αφού αυτοί που γίνονται μοναχοί ή ιερείς είναι – ως επί το πλείστον – ``ευνουχισμένα΄΄ (καταπιεσμένα συναισθηματικά και σεξουαλικά) από την οικογένειά τους (ενίοτε και από την εκκλησία) άτομα. Στον ισλαμισμό η γυναίκα είναι αντικείμενο (res), ο άνδρας σατράπης, ο αδελφός και η οικογένεια ``ευνουχίζουν΄΄ τα κορίτσια και σε κάποια ισλαμικά κράτη: οι ομοφυλόφιλοι θάβονται ζωντανοί, οι κοπέλες που εκθέτουν την οικογένειά τους λιθοβολούνται ή εξευτελίζονται δημόσια, και όλα τα κορίτσια υφίστανται κλειτοριδεκτομή για να μην απολαμβάνουν το σεξ… Ο ισλαμισμός είναι ακόμα χειρότερος και πιο καταπιεστικός από την υποκρισία των χριστιανών.

Σεξουαλική ελευθερία υπήρχε σε όλες τις προχριστιανικές κοινωνίες, για παράδειγμα, στους κατοίκους της Μεσοποταμίας (Σουμέριοι, Βαβυλώνιοι, Χετταίοι, Ασσύριοι – γνωστός και ο τελευταίος τους βασιλιάς Σαρδανάπαλος για τη μαλθακότητά του και τον έκλυτο βίο του, Μήδοι, Πέρσες), της Παλαιστίνης (η Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη σοδομισμούς και αιμομιξίες) και της έκφυλης Ρώμης. Αλλά πάντα στην ιστορία υπήρχε ομοφυλοφιλία. Σήμερα, μάλιστα παρουσιάζει έξαρση (ίσως εξαιτίας του γενετικού εκφυλισμού στις πολυφυλετικές και πολυπολιτισμικές κοινωνίες). Θα απαντούσα στους ηλιθίους Αμερικάνους και Άγγλους μελετητές που με εμπάθεια κατηγορούν (λες και είναι έγκλημα) κάποιον αρχαίο Έλληνα ως ομοφυλόφιλο,αν και στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε αμφιφυλοφιλία, αλλά παρά ταύτα η αγαμία ήταν επονείδιστη.

Επιστρέφοντας στην αρχαία Ελλάδα, πολλοί κατηγορούν τους αρχαίους Έλληνες για παιδεραστία. Προφανώς, συγχέουν το θέμα με τα περίφημα αθηναϊκά συμπόσια και το γενικεύουν. Παρά ταύτα, οι ερωτικές επαφές γίνονταν από μεμονωμένα άτομα με νεαρά αγόρια κυρίως εφηβικής ή προεφηβικής ηλικίας (ενίοτε τα αγόρια πλήρωναν τους δασκάλους τους σε είδος). Σήμερα, οι παιδεραστές βιάζουν μικρά παιδιά, υπάρχει οργανωμένη παιδική πορνεία, η σεξουαλική κακοποίηση είναι συχνό φαινόμενο στις οικογένειες, ενώ δεν υπάρχει νόμος για τις γυναίκες που βιάζουν ανήλικα αγόρια τα οποία σε κάποιες δυτικές χώρες (ΗΠΑ, Καναδάς) δεν μπορούν να συνάψουν ερωτική σχέση με ανήλικες γυναίκες, γιατί μπορεί να κατηγορηθούν για βιασμό και να φυλακισθούν... Στην αρχαία Ελλάδα η παιδεραστία, που δεν ήταν γενικευμένη, συνίστατο στην ερωτική επαφή των ανδρών (ακόμα και μεγάλης ηλικίας) με νεαρά αγόρια – κυρίως εφήβους – και μάλιστα με την θέλησή τους. Η παιδεραστία που αφορούσε μικρά παιδιά (κάτι που χαρακτηρίζει περισσότερο την σημερινή κοινωνία) δεν ήταν ανύπαρκτη, αλλά ήταν κατακριτέα και μάλιστα ο Παυσανίας στο ``Συμπόσιο΄΄ του Πλάτωνα την στηλιτεύει. Στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε η σύγχρονη μορφή της παιδεραστίας που σήμερα κυριολεκτικά οργιάζει σε όλες τις χώρες και στην οποία υπάρχει το φαινόμενο του βιασμού και της εκπόρνευσης ανηλίκων παιδιών. Σχετικά με τους παιδεραστές, αυτοί είναι άτομα με ψυχοπαθολογία, αφού η παιδοφιλία θεωρείται σεξουαλική διαστροφή. Σήμερα η παιδοφιλία υπάρχει ακόμα και στο διαδίκτυο στο οποίο μπορεί ο οποιοσδήποτε εύκολα να βρει φωτογραφίες γυμνών παιδιών!

Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε μια κοινωνικά επιτρεπτή σεξουαλική ελευθερία και ένα ερωτικό παιχνίδι μεταξύ ανδρών, γυναικών (εταίρων, παλλακίδων) και ενίοτε νεαρών αγοριών. Όλα αυτά ήταν στα πλαίσια της σεξουαλικής ελευθερίας και παρουσιάζονταν σε ορισμένες πόλεις (βασικά στην Αθήνα) και περιστάσεις (συμπόσια, Διονύσια) και όχι παντού. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσει ο αναγνώστης είναι πως ο γάμος στην αρχαία Ελλάδα ήταν ιερός θεσμός. Μάλιστα, ο Γάμος ήταν θεός και ήταν υιός του θεού Έρωτα. Ο Έρωτας ήταν υιός και συνοδός της θεάς του έρωτα, Αφροδίτης. Στις Θεσπιές της Βοιωτίας ετελούντο και αθλητικοί αγώνες προς τιμήν του θεού Έρωτα και το σύνθημα ήταν: Έρωτας, Παιδεία, Αθλητισμός!!! Στην αρχαία Αθήνα υπήρχε και εορτή προς τιμήν του Έρωτα στις 4 του μήνα Μουνυχιώνος (ο μήνας αυτός ήταν ο 10ος μήνας του αρχαίου αττικού ημερολογίου, από τα μέσα Απριλίου ως τα μέσα Μαΐου). Ακόμα και στην Ακαδημία του Πλάτωνα υπήρχε βωμός αφιερωμένος στον Έρωτα!!!

Σήμερα ο έρως έχει αντικατασταθεί από το σεξ, μέσα από εφήμερες σχέσεις, αν και η κοινωνία μας στην πραγματικότητα είναι ανοργασμική και αυνανιστική… Παράλληλα, οι περισσότεροι γάμοι σήμερα καταλήγουν σε διαζύγιο και υπάρχει πληθώρα διαλυμένων και μονογονεϊκών οικογενειών (ο ένας γονέας + παιδί ή παιδιά). Στην αρχαία Ελλάδα η αγαμία εθεωρείτο επονείδιστη (σε μερικές πόλεις ο γάμος ήταν υποχρεωτικός) και ο θεσμός της οικογενείας ήταν ιερός και όχι κατεστραμμένος όπως σήμερα. Κάθε είδος ερωτικής επαφής εκτός γάμου γινόταν κρυφά και δεν επηρέαζε τον γάμο, εκτός αν ο σύζυγος αποφάσιζε να συζήσει με άλλη γυναίκα. Όσοι κατηγορούν την αρχαία Ελλάδα θα έπρεπε καλύτερα να κατηγορούν την σημερινή κοινωνία στην οποία η κρίση των ηθικών αξιών είναι τέτοια που πλέον έχει ξεπεράσει κάθε όριο… Στην αρχαία Αθήνα υπήρχαν νόμοι που προστάτευαν την κοινωνική ηθική. Υπήρχαν, για παράδειγμα, πολύ αυστηροί νόμοι εναντίον των μοιχών, των βιαστών, των απαγωγέων και ακόμα πιο αυστηρός νόμος για την κακοποίηση γυναικών ελευθέρων ηθών.

Άλλη καραμέλα των μελετητών και κάθε λογής φεμινιστριών είναι η χαμηλή θέση των γυναικών στην αρχαία Ελλάδα. Έχει απαντηθεί πως η θέση της γυναίκας στην αρχαία Ελλάδα δεν διέφερε από άλλες χώρες της εποχής. Άλλωστε, η γυναίκα ουσιαστικά απελευθερώθηκε μόλις στα μέσα του 20ου αιώνα, στις περισσότερες χώρες της Δύσης. Πάντως, ακόμα και σήμερα σε πολλές ανατολικές χώρες, οι γυναίκες είναι αντικείμενα (res) και στα πολύ αυστηρά ισλαμικά κράτη όπως το Αφγανιστάν φοράνε την μπούργκα: ολόσωμο χιτώνα από τον οποίο μόνον τα μάτια τους φαίνονται και αυτά πίσω από πλεκτό διχτάκι!!! Στα περισσότερα ισλαμικά κράτη, οι γυναίκες φοράνε το τσαντόρ (μαντίλα) και είναι περιορισμένες στο σπίτι τους. Πολλές το φοράνε ακόμα και στην Τουρκία! Στα μουσουλμανικά κράτη δέχονται τους άνδρες να έχουν ως 4 γυναίκες, ενώ αυτές να έχουν έναν και μοναδικό άνδρα τον οποίον και αυτόν τους τον προξενεύει η οικογένειά τους... Επίσης, μένουν όλη τη μέρα κλεισμένες στο σπίτι και κυκλοφορούν μόνον με την συνοδεία του άνδρα τους ή κάποιου συγγενή. Το αστείο είναι ότι οι γυναίκες μουσουλμάνες έχουν συνηθίσει και δεν αντιδρούν!!!

Ακόμα και στην δήθεν πολιτισμένη Δύση, σήμερα πολλές γυναίκες πέφτουν θύματα διακρίσεων, σεξουαλικής παρενόχλησης, κακοποίησης, βιασμών κτλ. Είναι αστείο να υποστηρίζεται σήμερα ότι η γυναίκα έχει βρει την πολυπόθητη ισότητά της με τον άνδρα. Στις μέρες μας, σε όλες τις χώρες, χιλιάδες γυναίκες υφίστανται ρατσιστική ή απαξιωτική συμπεριφορά από τους άνδρες και χιλιάδες υφίστανται σεξουαλική παρενόχληση. Αλλά και στα ΜΜΕ, στα περιοδικά, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο και στο διαδίκτυο, οι γυναίκες παρουσιάζονται συχνά σαν αντικείμενο ηδονής …Σε ό, τι αφορά τις αγγλοσαξονικές χώρες, δεν δικαιούνται να ομιλούν περί κακής θέσεως της γυναίκας στην αρχαία Ελλάδα, την στιγμή που το ``man΄΄ στα αγγλικά σημαίνει πέρα από άνδρας και άνθρωπος!!! Επίσης, η αγγλική λέξη ``mankind΄΄ (man + Kind = γένος, είδος) σημαίνει ανθρώπινο γένος!!! Την υποτίμηση της γυναίκας οι αγγλοσάξονες (ιδίως στις ΗΠΑ) την αποκαλούν ``chauvinism΄΄, αλλά η λέξη με αυτή την έννοια χρησιμοποιείται τελείως λανθασμένα, αφού σημαίνει υπερεθνικισμός και προέρχεται από την γαλλική λέξη ``chauvinisme΄΄ (= υπερεθνικισμός) η οποία πήρε το όνομά της από τον Ν. Chauvin, έναν φανατικό Γάλλο πατριώτη στην εποχή του Ναπολέοντα.

Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν οι ιερόδουλες οι οποίες ήταν γυναίκες που υπηρετούσαν στον ναό της Αφροδίτης – της θεάς του έρωτα – και εκδίδονταν επί χρήμασι. Πάντως, σε ό, τι αφορά την θέση της γυναίκας στην αρχαία Ελλάδα τα πράγματα δεν ήταν ομοιόμορφα. Στην αρχαία Σπάρτη αναφέρθηκε ότι η γυναίκα είχε την καλύτερη θέση στην αρχαιότητα. Συμμετείχε σε εορτές και σε δημόσιες τελετές, μάθαινε γράμματα και μουσική και επίσης γυμναζόταν μαζί με τα αγόρια. Μάλιστα από τον 4ο αιώνα π.Χ η Σπαρτιάτισσα συμμετείχε και στην δημόσια ζωή! Στην Σπάρτη δεν υπήρχαν εταίρες (πόρνες μη ιερόδουλες, συνήθως παρευρίσκονταν στα συμπόσια), αλλά οι γυναίκες είχαν σεξουαλική ελευθερία! Είχαν τα ίδια δικαιώματα με τους άνδρες και κυκλοφορούσαν ελεύθερα!

Στην αρχαία Σπάρτη, όπως και σε όλη την αρχαία Ελλάδα, το πρόσωπο της μητέρας ήταν αξιοσέβαστο. Εξάλλου, η μητέρα στην αρχαία Ελλάδα δεν ήταν αγράμματη, αλλά η ίδια αναλάμβανε την εκπαίδευση των κοριτσιών στα μαθήματα και στην οικοκυρική τέχνη. Την οικοκυρική τέχνη έχουν ξεχάσει οι περισσότερες γυναίκες του δυτικού κόσμου, μερικές από τις οποίες ξέρουν να μαγειρεύουν μόνον τηγανητά αυγά! Άλλωστε, όλοι θα έχετε παρατηρήσει την ακαταστασία που υπάρχει σε ένα σπίτι που κατοικεί μια γυναίκα μόνη της ή με άλλη γυναίκα. Επιστρέφοντας στην αρχαία Ελλάδα, αυτοί που μιλούν για κακή θέση της γυναίκας δεν γνωρίζουν ότι ο τρωικός πόλεμος έγινε στο όνομα μιας γυναίκας, της ωραίας Ελένης την οποία απήγαγε, από τον σύζυγο της Μενέλαο – βασιλιά της Σπάρτης, ο Πάρις που ήταν υιός του βασιλιά της Τροίας, Πριάμου;

Στην μινωική Κρήτη η θέση της γυναίκας ήταν πολύ καλή και μάλιστα συμμετείχε στα ταυροκαθάψια (ήταν ακροβατικά αγωνίσματα με ταύρο). Επίσης, γνωστή είναι και η πολύ καλή θέση της γυναίκας στα νησιά του Αιγαίου και ιδίως στη Λέσβο όπου και έζησε η περιβόητη ελληνίδα ποιήτρια Σαπφώ (τέλος 7ου – πρώτο μισό 6ου αιώνα π.Χ.). Στην Ερεσό της Λέσβου η Σαπφώ είχε σχολή στην οποία με τις μαθήτριές της, κορίτσια αριστοκρατικής καταγωγής, ασχολούνταν με την ποίηση, τον χορό και τη μουσική. Σήμερα στη Λέσβο πηγαίνουν πολλές Αγγλίδες λεσβίες! Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν και πολλές ποιήτριες και αυτό δεν δείχνει χαμηλή θέση τους. Πέρα από την Σαπφώ, άλλες γνωστές ποιήτριες στην αρχαία Ελλάδα ήταν Κόριννα (5ος αιώνας π.Χ.) από την Τανάγρα της Βοιωτίας, η Μυρτίς από την Βοιωτία, η Ανύτη (4ος αιώνας π.Χ.) από την Τεγέα της Αρκαδίας που οι αλεξανδρινοί φιλόλογοι την αποκάλεσαν ``θηλυκό Όμηρο΄΄, η Νοσσίς από τους Λοκρούς (ελληνική αποικία στην Κάτω Ιταλία), η Ήριννα (4ος αιώνας π.Χ.) από την Τήλο (νησί στα Δωδεκάνησα), η Τελέσσιλα (6ος – 5ος αιώνας π.Χ.) από το Άργος κ. α.

Και στα βυζαντινά χρόνια υπήρχαν και γυναίκες ποιήτριες όπως η Υπατία (370 – 415 μ.Χ.) από την Αλεξάνδρεια που εκτελέστηκε από τον φανατικό χριστιανικό όχλο, η Ευδοκία ή αλλιώς Αθηναΐδα (5ος αιώνας μ.Χ.) που ήταν και σύζυγος του …αυτοκράτορα του Βυζαντίου Θεοδοσίου του Β΄, η περίφημη για την λυρικότητα και το πνεύμα της χριστιανικής κατάνυξης Κασσιανή από το Βυζάντιο (9ος αιώνας μ.Χ.) και η αυτοκράτειρα Ευδοκία η Μακρεμβολίτισσα (11ος αιώνας μ.Χ.) που αφού συνωμότησε εναντίον του συζύγου της Ρωμανού Διογένη τον οποίον η ίδια έχρισε αυτοκράτορα, κλείστηκε μετά σε μοναστήρι στον Βόσπορο όπου ασχολήθηκε με την ποίηση! Παράλληλα, η γυναίκα στην αρχαία Ελλάδα αναδεικνύεται στην τέχνη και γραμματεία. Έτσι, παρουσιάζεται σε αγάλματα (θεές, αρχαϊκές κόρες), σε ψηφιδωτά, σε ανάγλυφα, σε επιτύμβια μνημεία, σε αγγεία, σε τραγωδίες όπως η Αντιγόνη, η Μήδεια και η Ηλέκτρα, σε κωμωδίες όπως η Λυσιστράτη, σε σατυρικά δράματα, σε ποιήματα, στην ελληνική μυθολογία και αλλού. Στο έργο ``Λυσιστράτη΄΄ του Αθηναίου κωμωδιογράφου Αριστοφάνη (445 – 385 π.Χ.) οι γυναίκες κατάφεραν να σταματήσουν τον πόλεμο των ανδρών!!! Ο Αριστοφάνης ήταν και ο πρώτος φεμινιστής της ιστορίας, αν και άνδρας!

Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί η σεξουαλική ελευθερία στη Λέσβο, το νησί της Σαπφούς (σημειώνεται πως η Σαπφώ είχε εξοριστεί για ένα διάστημα στις Συρακούσες) για την οποία έγινε αναφορά παραπάνω. Στη Λέσβο οι γυναίκες όχι μόνον δεν ήταν σεξουαλικά αντικείμενα των ανδρών, αλλά σύμφωνα με την παράδοση παραμελούσαν τα συζυγικά τους καθήκοντα σε σημείο που η θεά του έρωτα, Αφροδίτη, τις καταράστηκε να βγάζουν μία δυσάρεστη οσμή και έτσι οι άνδρες τους προτιμούσαν σκλάβες που άρπαζαν από τα θρακικά παράλια. Τότε οι Λήμνιες αγανάκτησαν και κάποια νύκτα εξόντωσαν όλους τους άνδρες του νησιού, εκτός από την βασίλισσα Υψιπύλη που φυγάδεψε τον πατέρα της. Πάντως, οι Λήμνιες δεν εξόντωσαν τους Αργοναύτες που έμειναν για δύο έτη στο νησί. Κατά την παραμονή τους η Υψιπύλη απέκτησε με τον Ιάσονα δύο αγόρια: τον Εύνηο και τον Θόα. Όταν έφυγαν οι Αργοναύτες και το αντελήφθησαν οι άλλες Λήμνιες, τότε εξόρισαν την Υψιπύλη που τελικά κατέληξε σκλάβα του Λυκούργου, βασιλιά της Νεμέας. Καθήκον της ήταν να κρατάει στα χέρια της και να μην αφήσει ποτέ τον ανήλικο υιό του, Οφέλτη, αφού υπήρχε χρησμός πως αν ακουμπήσει τα πόδια του στο χώμα, τότε θα πεθάνει.

Όταν οι έξι βασιλείς της Πελοποννήσου με τον Πολυνείκη ξεκίνησαν από το Άργος εκστρατεύοντας εναντίον της Θήβας [βλ. Σημειώσεις το (33)], τους βρήκε στον δρόμο ξηρασία και όταν έφτασαν στην Νεμέα συνάντησαν την Υψιπύλη και της ζήτησαν νερό. Τότε αυτή τους οδήγησε στην πηγή και για να τους βοηθήσει άφησε για μια στιγμή τον Οφέλτη σε έναν βράχο σκεπασμένο με αγριοσέληνα. Όμως εκεί κρυβόταν ένα φίδι που δάγκωσε τον μικρό και το παιδί πέθανε. Τότε, για να εξευμενίσουν τον πατέρα του, βασιλιά Λυκούργο, οι Επτά προκήρυξαν αγώνες προς τιμή του Δία και έτσι καθιερώθηκαν τα Νέμεα, μεγάλη αθλητική διοργάνωση της αρχαιότητος. Στην Νεμέα έφτασαν και οι υιοί της Υψιπύλης, Εύνηος και Θόας, οι οποίοι συνετέλεσαν και αυτοί στην απαλλαγή της μάνας τους. Μιας και έγινε αναφορά σε αγώνες, αξίζει να σημειωθεί και το όνομα της Καλλιπάτειρας [κόρη του περίφημου Διαγόρα από τη Ρόδο, ολυμπιονίκη στην πυγμαχία που υμνήθηκε από τον Πίνδαρο (49)] η οποία πήγε στους ολυμπιακούς αγώνες για να παρευρεθεί στη νίκη του υιού της Πεισιδώρου ντυμένη ως άνδρας, αφού απαγορευόταν η είσοδος στις γυναίκες (η άνδρες αγωνίζονταν γυμνοί). Η Καλλιπάτειρα τελικά έγινε αντιληπτή και συνελήφθη. Όμως, αφέθη ελεύθερη γιατί ήταν κόρη, σύζυγος, μητέρα, αδελφή και θεία ολυμπιονικών!

Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες είχαν χαμηλή θέση, επειδή δεν τους επιτρεπόταν να παρακολουθούν τους πανελληνίους αθλητικούς αγώνες. Όμως, στους αγώνες αυτούς οι άνδρες αγωνίζονταν γυμνοί (γενικά οι άνδρες στην Ελλάδα αθλούνταν και γυμνάζονταν γυμνοί), άρα δεν μπορούσαν να τους παρακολουθούν οι γυναίκες, γιατί θα σκανδαλίζονταν. Αλλά, ποίος γνωρίζει ότι τους ολυμπιακούς αγώνες τους άρχισαν οι γυναίκες; Στην αρχαία Ολυμπία οι κάτοικοι του Σκυλούντα της Τριφυλίας (60) έχτισαν τον ναό της Ήρας. Προς τιμήν της θεάς γινόταν και αγώνας δρόμου: τα ``Ηραία΄΄. Συγκεκριμένα 16 παρθένες γυναίκες που ύφαιναν κάθε 4 έτη ιερό πέπλο για την Ήρα, συμμετείχαν στον αγώνα αυτό. Οι νικήτριες βραβεύονταν με ένα στεφάνι ελιάς και ένα τεμαχίον κρέατος αγελάδος το οποίο θυσίαζαν στην θεά. Τα βραβεία τους τα υιοθέτησαν και οι μετέπειτα διοργανωτές των Ολυμπίων. Οι αγώνες, αργότερα, γίνονταν με συμμετοχή μόνον ανδρών, προσετέθησαν πολλά αθλήματα και τελικά μετατράπηκαν σε πανελληνίους αγώνες: τα Ολύμπια. Πριν το 884 π.Χ. οι νικητές βραβεύονταν με ζώα (σαν τις παρθένες της Τριφυλίας) ή με φρούτα. Το 884 π.Χ. οι αγώνες αναδιαμορφώθηκαν και οι νικητές στεφανωνόταν με στεφάνι ελιάς, πάλι όπως οι γυναίκες της Τριφυλίας.

Άλλοι λένε ότι η γυναίκα είχε χαμηλή θέση διότι δεν ψήφιζε. Η γυναίκα δεν ψήφιζε γιατί δεν είχε την κατάλληλη παιδεία. Κακώς ή καλώς, δεν ελάμβανε μέρος στην εκπαίδευση, μαζί με τους άνδρες. Ομοίως και οι δούλοι δεν είχαν παιδεία και έτσι, όπως η γυναίκα, ήταν αδύνατον να έχουν δικαίωμα ψήφου. Εξάλλου, στην πραγματική δημοκρατία είναι απαραίτητο να συμμετέχουν μόνον όσοι έχουν την παιδεία την οποία, ασφαλώς, η πολιτεία πρέπει να παρέχει σε όλους. Σε αυτό συμφωνεί και ο Πλάτωνας (21), στην ιδανική πολιτεία του οποίου συμμετέχει της παιδείας και η γυναίκα. Στην αρχαία Αθήνα οι εταίρες είχαν ιδιαίτερη κοινωνική θέση, γιατί εκτός από την ομορφιά, διέθεταν και πνευματική καλλιέργεια. Μάλιστα σύχναζαν, σε αντίθεση με τις άλλες γυναίκες, σε όλους τους δημόσιου χώρους. Αλλά κακώς λέγονται τα παραπάνω, τη στιγμή που στις ``πολιτισμένες΄΄ κοινωνίες οι γυναίκες απέκτησαν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στις αρχές του 20ου αιώνα ή στα περισσότερα κράτη στα μέσα του 20ου αιώνα…

Πολλοί γνωστοί μεγάλοι αρχαίοι Έλληνες άνδρες είχαν εταίρες για συντροφιά. Για παράδειγμα ο Πραξιτέλης (Αθηναίος γλύπτης του 4ου αιώνα π.Χ.) είχε την Φρύνη (γνωστή εταίρα από την Θεσσαλία) και ο Επίκουρος (341 – 270 π.Χ., φιλόσοφος από τη Σάμο) την Λεόντιο. Στην αρχαία Κόρινθο, γνωστή ήταν η εταίρα Λαΐς. Στην αρχαία Αθήνα του χρυσού αιώνα του Περικλή (του 5ου αιώνα π.Χ.), ο ίδιος ο Περικλής – που ως στρατηγός κρατούσε την τύχη της πόλεως – είχε παρασυρθεί από τον έρωτά του για την περιβόητη εταίρα Ασπασία. Η Ασπασία ήταν από τη Μίλητο (αρχαιοελληνική αποικία στην Μ. Ασία). Στην Αθήνα ήλθε το 455 π.Χ. και εξέπληξε τους Αθηναίους με την μόρφωση και την απίστευτη οξύνοιά της. Η πνευματική της καλλιέργεια σαγήνεψε ακόμα και τον Περικλή που για τα μάτια της χώρισε τη γυναίκα του και σύναψε σχέση μαζί της – παρά τις αντιδράσεις πολλών που την φθονούσαν – μέχρι τον θάνατό του το 429 π.Χ. από επιδημική ασθένεια.

Ο Περικλής απέκτησε μαζί της και έναν υιό, τον Περικλή τον νεότερο! Η σχέση αυτή του Περικλή δημιούργησε αντιδράσεις και μάλιστα δικάστηκε για ασέβεια και αθεΐα, αλλά αθωώθηκε των κατηγόριων. Η Ασπασία, μετά τον θάνατο του Περικλή, έζησε με τον προβατοπώλη Λυσικλέα τον οποίο βοήθησε να γίνει ρήτορας και πολιτικός!!! Πέρα από τις εταίρες, στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν και οι ``παλλακίδες΄΄ που ήταν οι γυναίκες που συζούσαν με άνδρες, χωρίς νόμιμο γάμο (μετρέσες). Οι κατήγοροι των αρχαίων Ελλήνων για την καταπίεση της γυναίκας δεν χρειάζεται να επιστρέφουν τόσο παλιά για να διαπιστώσουν αυτήν την δήθεν καταπίεση. Σήμερα σε πολλές χώρες (ακόμα και στις ΗΠΑ) οι γυναίκες υφίστανται την ρατσιστική και σεξιστική συμπεριφορά της, ακόμα και σήμερα, ανδροκρατικής και φαλλοκρατικής κοινωνίας. Οι Αμερικανοί, για παράδειγμα δεν έχουν ποτέ ψηφίσει για πρόεδρό τους γυναίκα… Επίσης, στις ΗΠΑ είναι συχνό το φαινόμενο: γυναίκες που βγαίνουν στο πρώτο τους ραντεβού με κάποιον ανδρα να βιάζονται από αυτόν…

Τέλος, πολλοί κατηγορούν τους αρχαίους Έλληνες ότι είχαν δούλους. Δεν αναφέρουν, όμως, ότι η δουλεία ως θεσμός, ουσιαστικά μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα μ.Χ. καταργήθηκε στις περισσότερες χώρες, ενώ σε άλλες όπως την Αφρική παρέμεινε για πολλά χρόνια ακόμα. Οι Αμερικάνοι που καταπίεσαν αφάνταστα τους μαύρους, έχοντάς τους ως αλυσοδεμένους δούλους στις φυτείες τους, δεν δικαιούνται να ομιλούν για την δουλεία. Σχετικά με τους μαύρους στις ΗΠΑ, μόλις την δεκαετία του 1960 ουσιαστικά απέκτησαν δικαιώματα …Στην αρχαία Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες, υπήρχαν δούλοι. Μόνον που στην Ελλάδα είχαν σχετικά καλή θέση. Προαναφέρθηκε ότι στην αρχαία Ελλάδα απαγορευόταν η εκτέλεση δούλων που έβρισκαν άσυλο σε ναό και απαγορευόταν να χτυπήσουν δούλο που καθόταν σε ιερό βωμό ή φορούσε στεφάνι.

Στην αρχαία Αθήνα οι δούλοι προστατεύονταν από την ύβρη, την κακοποίηση και τον φόνο, από τον νόμο. Όταν η αθηναϊκή οικογένεια αγόραζε καινούργιο δούλο, τότε γινόταν ειδική τελετή στην οποία ο δούλος καθόταν μαζί με τα μέλη της οικογένειας! Επιπρόσθετα, ο πρεσβύτερος δούλος συνόδευε τα παιδιά στο σχολείο. Οι δούλοι συμμετείχαν ακόμα και στον πόλεμο και αν έδειχναν μεγάλη ανδρεία μπορούσε η πολιτεία να εξαγοράσει την ελευθερία τους. Τέλος, στην αρχαία Αθήνα οι δούλοι συμμετείχαν ως υπάλληλοι σε δημόσιες υπηρεσίες, γυμναστήρια και αλλού. Μάλιστα, αναφέρθηκε πριν ότι υπήρχαν και δούλοι – αστυνομικοί, οπλισμένοι με τόξα!!!